2009, ISBN: 8375054054, Lieferbar binnen 4-6 Wochen Verzendingskosten:Versandkostenfrei innerhalb der BRD

Internationaler Buchtitel. Nicht in deutscher Sprache! Sprachcode: pol. Verlag: WAM, 220 Seiten, L=210mm, B=130mm, Gew.=270gr, 1. Auflage. [GR: 25540 - TB/Geschichte/Altertum], [SW: - Bi… Meer...

Internationaler Buchtitel. Nicht in deutscher Sprache! Sprachcode: pol. Verlag: WAM, 220 Seiten, L=210mm, B=130mm, Gew.=270gr, 1. Auflage. [GR: 25540 - TB/Geschichte/Altertum], [SW: - Biography & Autobiography / Religious], Kartoniert/Broschiert, Klappentext: Okreslenie, jaki byl stosunek chrzescijan do obiektow kultowych minionych religii nie jest rzecza prosta. Juz wczesnochrzescijanscy autorzy podejmowali problem funkcjonowania takich obiektow wsrod wyznawcow Ewangelii. Przedstawienia bostw spotykaly sie z negatywna opinia wiekszosci z nich. Dodatkowo, powstajaca sztuka wczesnochrzescijanska zmuszala ich do zajecia stanowiska rowniez w tej kwestii. Czesto mieli do niej stosunek wrogi, ktory podpierali argumentacja wskazujaca na poganskie pochodzenie wizerunkow oraz na wage starotestamentowego zakazu sporzadzania wizerunkow, ciagle zywego w judaizmie. Ramy chronologiczne omawianego okresu zostaly okreslone przez czas powstawania pierwszych pism Ojcow Kosciola, poczawszy od II wieku. Juz wtedy pojawial sie naglacy problem funkcji sztuki przedstawieniowej posrod chrzescijan. Nawet kiedy religia chrzescijanska byla przesladowana, pisarze wczesnochrzescijanscy smialo wypowiadali sie na ten temat. Omawiany okres konczy sie zas na wydanym w 438 roku Kodeksie Teodozjusza. W pierwszym rozdziale ksiazki przedstawiono poglady Ojcow Kosciola (glownie apologie, pisma m.in. Justyna Meczennika, Arystydesa, Atenagorasa oraz Tycjana Syryjczyka, Tertuliana, Orygenesa, Atanazego, Epifaniusza z Salaminy Cypryjskiej i Augustyna) na sztuke przedstawieniowa, w duzej mierze oparte o tresc Ksiag Starego i Nowego Testamentu. Nastepnie omowiono stanowisko wladz panstwowych do rzymsko-hellenistycznych posagow oraz swiatyn. Ostatnia czesc opisuje zachowania hierarchow koscielnych oraz wiernych. [Ausgabe: 09001] Okreslenie, jaki byl stosunek chrzescijan do obiektow kultowych minionych religii nie jest rzecza prosta. Juz wczesnochrzescijanscy autorzy podejmowali problem funkcjonowania takich obiektow wsrod wyznawcow Ewangelii. Przedstawienia bostw spotykaly sie z negatywna opinia wiekszosci z nich. Dodatkowo, powstajaca sztuka wczesnochrzescijanska zmuszala ich do zajecia stanowiska rowniez w tej kwestii. Czesto mieli do niej stosunek wrogi, ktory podpierali argumentacja wskazujaca na poganskie pochodzenie wizerunkow oraz na wage starotestamentowego zakazu sporzadzania wizerunkow, ciagle zywego w judaizmie. Ramy chronologiczne omawianego okresu zostaly okreslone przez czas powstawania pierwszych pism Ojcow Kosciola, poczawszy od II wieku. Juz wtedy pojawial sie naglacy problem funkcji sztuki przedstawieniowej posrod chrzescijan. Nawet kiedy religia chrzescijanska byla przesladowana, pisarze wczesnochrzescijanscy smialo wypowiadali sie na ten temat. Omawiany okres konczy sie zas na wydanym w 438 roku Kodeksie Teodozjusza. W pierwszym rozdziale ksiazki przedstawiono poglady Ojcow Kosciola (glownie apologie, pisma m.in. Justyna Meczennika, Arystydesa, Atenagorasa oraz Tycjana Syryjczyka, Tertuliana, Orygenesa, Atanazego, Epifaniusza z Salaminy Cypryjskiej i Augustyna) na sztuke przedstawieniowa, w duzej mierze oparte o tresc Ksiag Starego i Nowego Testamentu. Nastepnie omowiono stanowisko wladz panstwowych do rzymsko-hellenistycznych posagow oraz swiatyn. Ostatnia czesc opisuje zachowania hierarchow koscielnych oraz wiernych.<